muzyka podwórkowa

Przed wojną muzyka w naszym kraju tworzona była głównie przez kapele podwórkowe. To były ówczesne gwiazdy. Występowali  w studniach kamienic. Zarabiali tyle co im ludzie z okien rzucili. Musiało być głośno, musiało być skocznie, i musiało chwytać za serce. Wtedy drobne brzękały o bruk. Nie ważne deszcz, śnieg, słota?, niepogoda. Chciałeś mieć co do garnka włożyć, trzeba było grać. I to dobrze grać. Nie to co dzisiejsze gwiazdy. Podgrzewana scena, bezglutenowe żarcie i woda z Lourdes w butelkach ćwierćlitrowych. Celebrycka papka, i teksty o miłości do mlecznej krowy, dojnej krówki, i wystawiane na wierch krowich sutków. Coraz więcej ludzi ma tego po prostu dosyć. I ten gość miał też tego dosyć. Chciał tworzyć, grać, śpiewać, miał talent, miał instrument. Tylko nie chciał robić sobie ust, pudrować noska, ani spędzać upojnych nocy z producentem i specjalistom od public relations. Zebrał kilku zdolnych, acz nieśmiałych chłopaków. – Będziemy grać jak nasi dumni dziadowie. Na żadnych tam stadiono-arenach, które pobudowali zamiast nowych mieszkań dla młodych. Będziemy koncertować tu gdzie się wychowaliśmy i gdzie umrzemy, pod naszymi szarymi, zrujnowanymi kamienicami.  Dla zmęczonych ludzi, którzy wiedzą co to ciężka dola, ale potrafią docenić prawdziwą kulturę. – chłop umiał porwać przemową i bez namysłu wszyscy zgodzili się, to musiało wypalić. Wiedzieli, że jeśli teksty, które napisze do ich muzyki, będą tak samo dobre jak jego gadka, to sukces jest murowany.

Już po pierwszej próbie, postanowili wyjść na ulicę. Pierwszy numer był naprawdę dobry. Murowany hit. Wszystkim członkom kapeli się spodobał. Chcieli zobaczyć jak przyjmie go publiczność. To oficjalna wersja, tak naprawdę mieli nadzieję, że zarobią na kilka win.

Na początku szło świetnie. Prawie wszyscy mieszkańcy pojawili się zaciekawieni w oknach. Po ich twarzach widać było, że są zachwyceni. Złote groszówki zaczęły spadać pod ich nogi, kilku burżujów huknęło nawet złotówką. I wtedy nieszczęście. Kiedy ich leader przestał śpiewać i rozpoczął popisową solówkę na waltorni, nad oknem na czwartym piętrze powstało pęknięcie. Wiecie te dzisiejsze podwórka-studnie są w opłakanym stanie. Kawał starego tynku oderwał się od ściany i spadł mu centralnie na płat czołowy.  

Całe szczęście przeżył i kiedy się ocknął, zobaczył chłopaków świętujących przy jego łóżku. -Wypij bracie ten projekt zapewni nam życie w dostatku.- Podetknęli mu pod nos butelkę patykiem pisanego kwasa, doktor chciał zaprotestować, ale widząc gromiące spojrzenia, wycofał się na korytarz. - Zobacz ile zarobiliśmy. A to dopiero pierwszy występ. Będziemy grać dwadzieścia razy dziennie. Pojedziemy z tym w Polskę. Właśnie na to ludzie czekali. – przekrzykiwali się jeden przez drugiego. Niestety nie rozumiał o co chodzi tym ludziom. Nie znał żadnego z nich. Nie wiedział czego od niego oczekują. Doktor nieśmiało wetknął głowę do sali. - Amnezja całkowita. Dementia praecox – swoją zdecydowaną diagnozą przerwał tak dobrze zapowiadającą się karierę.

Spotkałem się z nim w szpitalu. Wykorzystując kurs telewizyjny „Hipnoza dla każdego” udało mi się zanotować treść tego zapomnianego przeboju.

Mowa o kamieniu była.

1

Pogodzony z nudą

Z życiem rodzinno-społecznym

Wierząc w to co mówią

Ciągniesz do przodu na wstecznym

Trochę ten świat cię uwiera

Dosyć masz obłudy wokół

Chciałbyś grać bohatera

I stanąć na cokół

Przecież nie jest dobrze

Chociaż bez problemu starcza

Już cię całkiem omamili

Łap za miecz, a gdzie tarcza

Już cię ręka swędzi

W pięść zaciskasz palce

Pod nogami leży oręż

Przydatna w tej walce

Ref:

2x

Bierz kamień

i nie ściemniaj.

No bierz ten kamień

nie ściemniaj

2

Tę naukę wpajał

Ojciec od małego

Gdy na spacer zabrał

Do parku Żeromskiego.

Tutaj mieszkał za młodu

Parę lat po wojnie

Zaznał biedy i głodu

Nie mógł spać spokojnie

Wiedząc że sąsiad za ścianą

Niemiec aryjski od dziecka

To są ziemie odzyskane

nie gubernia niemiecka

By wygonić Szwaba

Szyby bił kamieniem

Tak wyczyścił dzielnicę

Tak odzyskał ziemię

Ref

Bierz kamień

i nie ściemniaj.

No bierz ten kamień

nie ściemniaj  x2

3

Wiele lat minęło

od tamtego spaceru

lecz w pamięci mej pozostał

kamień na kamieniu

Teraz ojciec ja dla ciebie

Podług twojej nauki

Pozyskam areał

Gdzie odwiedzą cię wnuki

Chodź na spacer do lasu

wybierz sobie otoczaka

Grawerunek na nim będzie

Sygnaturka taka

Tutaj spoczął pod kamieniem

Ten który nim walczył

I dziedzictwo swe zostawił

Pokoleniom dalszym.

Ref

Więc bierz kamień

i nie ściemniaj.

No bierz ten kamień

nie ściemniaj x2

death metal

Death muzyka- muzyka o śmierci tematy porusza. Tylko takie.

- Porusza serce, ale nie uszy. - Tak mu powiedzieli pamiętnego dnia chłopaki z kapeli o nazwie Death, kiedy na przesłuchaniu zaśpiewał im, swój przygotowany numer o śmierci. – Nie nadaje się.

– Ale kończyłem szkołę muzyczną, i mam papiery ze śpiewu, i tekst chyba też dobry. Tak mi się wydaję. Na faktach, prawdziwy, to wszyscy w to uwierzą.

- Tekst? Nie o to nam chodzi! Nikt nie będzie zastanawiać się nad twoimi psychologicznymi rozterkami. Nasza śmierć jest wredna, jest suką, robi rozpierduchę w seksownym stylu, każdy pragnie ją dopaść, zerżnąć, i żyć dalej z podniesioną głową, a nie błąkać się  zapłakany, między nagrobkami.

- Przecież napisałem, że można ją poczuć, czyli w sumie tak jakby – jak to mówicie – zerżnąć ją. Łatwo się tego domyślić. No sami powiedzcie?

- Nie bawimy się w żadne domysły. Przekaz ma być jasny i kropka. Twój nie jest.

- Ale, zawsze tekst można podrasować, wyjaśnić dajcie mi trochę czasu, żebym poczuł o co wam chodzi, za to wokal. Profesorowie twierdzą, że posiadam rzadko spotykaną barytonową skalę. Tego nie możecie zignorować.

- Tu zdecydowanie się nie nadajesz. Te twoje wokalne popisy możesz prezentować w kościelnym chórze. Śmierć śpiewa odwrotnie.

- Odwrotnie?

- Całkowicie, następny proszę. – chłopak wyszedł strapiony z sali przesłuchań, na korytarz.

- I co jak poszło? – zapytał ochrypłym głosem obśmierdły pijaczek.

- We łbach im się poprzewracało! Zakładają jakąś niszową kapelę i lekką ręką rezygnują z takiego talentu jak ja!

- Czyli bez szans jestem. - wycharczał obdartus i łyknął z butelki dla odwagi. W korytarzu zapachniało wodą do golenia. – Ja tylko brzozową bo najtańsza. – usprawiedliwił się – Za to ma niezłego kopa. Lepiej nie będę wchodził. Skoro pana muzyka nie chcieli.

- A właśnie, że idź, niech wiedzą co stracili.

- Nie będę się wygłupiał.

- Dam ci na flaszkę czystej jeśli wejdziesz. Za chwilę śmieszności, to chyba dobra zapłata?

- W takim razie zgoda! Tylko płatne z góry!

- Jasne! Trzymaj forsę i pchaj klocki.

- Tylko co ja im zaśpiewam, nic nie przygotowałem.

- Masz tu mój tekst, zinterpretuj go po swojemu, pewnie się nie poznają. – pijaczek wziął zmiętoloną niczym niepotrzebny paragon, kartkę i wszedł do sali. Prawdopodobnie woda brzozowa zaczęła palić go  w gardło, bo z tekstu który wycharczał można było zrozumieć tylko kilka słów:  „…o śmierci… podniecał… umiera…zgon…na skraju nocy…psa zabili…w chłodni…zimnej skóry…hey” - coż za spektakularna porażka – pomyślał zadowolony i stanął w drzwiach prowadzących do auli, z nadzieją, że jeśli go w tym momencie zobaczą, przeproszą  i zaproponują by dla nich śpiewał.
Tu w przeciągu gdzie stał doskonale było słychać ich wywody. To co usłyszał całkowicie  go podłamało. Muzycy byli zachwyceni występem menela. Niewiele zrozumieli z tekstu, ale to co byli wstanie zrozumieć odpowiadało im w stu procentach. To właśnie miał być Death Metal. Zwykły pijaczek stał się ikoną nowego nurtu. A twórca jego podwalin, twórca pierwszego Dethowego tekstu, widząc płytkość powstawania nowych prądów muzycznych, całkowicie zrezygnował z działalności twórczej i zajął się tworzeniem nowych wód zapachowych opartych na spirytusie.

Tekst który został wykonany pamiętnego dnia, oczywiście zaginął podczas imprezy wydanej przez zespół na cześć nowego wokalisty. Nasz szczęśliwy pijaczek, napruty wepchnął go w pustą flaszkę, a następnie spuścił ją w klopie.

Sprawdziłem daty, prądy morskie, działalność księżyca, prędkość i kierunek wiatrów. Wynająłem kajak. 3 tygodnie bez wody i prowiantu wiosłowałem. I trafiłem w punkt. Znalazłem na pełnym oceanie, dryfującą butelkę. Jak wróciłem. Nie wiem. Na tym polega praca archeologa piosenek. Wynik moich poświęceń zamieszczam poniżej.

Poczuj to

1.

Wiele sobie obiecałem

Jeszcze jako dzieciak

Wtedy myśleniem o śmierci

Nikt się nie podniecał

Mnóstwo mieliśmy czasu

I energii mnóstwo

Jedni zginęli w wypadku

Drugich przygniotło ubóstwo

ref

Teraz tego możesz dotknąć

Możesz poczuć to

Właśnie tak się umiera

Tak się zalicza zgon

1,5

Jeszcze tylko ja zostałem

trzęsę się na skraju nocy

już nikomu nie pomogę

nie trzeba mi też pomocy

zrozumiałem życia sens

czy też jego brak

Tyla lat potrzeba było

I z człowieka został wrak.

2

Pamięć szuka początku

Pierwszej ważnej chwili

Żadny pierwszy krok, czy słowo

Lecz gdy autem psa zabili

Więc na skarpie obok torów

wykopałem mu kwartalik

gdy wróciłem ze świeczką

napotkałem rój robali

ref

Teraz tego możesz dotknąć

Możesz poczuć to

Właśnie tak się umiera

Tak się zalicza zgon.

3

Jeszcze pamiętam rodzinę

Ojciec śpi,  a matka wrzeszczy

Siostra z domu uciekała

Ja myśli miałem złowieszcze

kiedy byłem starszym bratem

noc spędzałem na czekaniu

dzisiaj siostry wzrok pamiętam

W chłodni na rozpoznaniu

Ref

Teraz tego możesz dotknąć

Możesz poczuć to

Właśnie tak się umiera

Tak się zalicza zgon.

4

Kiedy już się układało

Również ojciec zamknął oczy

Choć roboty swej nie skończył

Ciemny próg nagle przekroczył

Ja prosiłem go: tatusiu

Zostań tutaj choć rok dłużej

Nie martw o mnie się dzieciaku

Zawszę będę twoim stróżem.

Ref

Teraz tego możesz dotknąć

Możesz poczuć to

Właśnie tak się umiera

Tak się zalicza zgon.

5

Całkiem jestem gotowy

Albo dobrze gram przed sobą

Chętnie o tym opowiadam

Lecz z niesmakiem kręcę głową

Wzdrygam się na wspomnienia

Zimnej skóry mam wstręt

Flaszkę wódki wypijam

I wypalam dżezu skręt.

Ref

Ty też możesz poczuć to

Tak się zalicza zgon

Wymiot trzewia wyrywa

Tak się właśnie dogorywa. Hey

zespół rodzinny

To miał być murowany sukces w stylu Jackson Five lub Kelly Familly.  Było ich pięciu braci. Ojciec zarabiał kiedyś grając na katarynce. Nie było więc wątpliwości, że w genach odziedziczyli talent do muzykowania. Z tej gry ojca jakiś kokosów nie było, i w domu się nie przelewało, często na obiad musiał wystarczać chleb smarowany nożem. Ale oni mieli zamiar to zmienić. Co pięć utalentowanych głów to nie jedna. Nie będą wystawać na rogach ulic, tylko zapełniać stadiony. Zarobią krocie jak Majkel. Ta wizja ogromnego sukcesu trochę przeszkodziła im w tworzeniu repertuaru. Nie wszyscy zgadzali się do równego podziału dochodów. Najstarszy dowodził, że najsprawiedliwiej dodać wszystkich lata, następnie zarobioną gotówkę podzielić przez tą liczbę, i proporcjonalnie ją potem rozdzielić, wszak doświadczenie musi być jakoś premiowane.

– W zbijaniu bąków! Klepaniu gruchy! Sam jesteś doświadczenie, które starym nie wyszło! - Przekrzykiwali się młodsi obalając racje pierworodnego.

-  Najważniejszy jest talent do gry na instrumencie! – orzekł drugi, który u lewej ręki posiadał szósty palec, dzięki czemu mógł łapać na gitarze naprawdę szerokie chwyty

 – Mutant! Kolejne nieudane doświadczenie rodziców! Może powinieneś brać podwójnie!

– Wiadomo, że wokalista bierze największą stawkę! – wyrokował trzeci, który głos odziedziczył po katarynce. –A w dupie! Tyle ważny co nakręcana małpa, albo papuga na ramieniu kataryniarza. Czwarty brat, który się jąkał, nic nie powiedział tylko kopnął bęben za którym siedział, poprzewracał talerze i zagłuszywszy kłótnie wybiegł obrażony. Reszta ze słowami: „A ch… wam wszystkim w d…” poszła w jego ślady.

 I tak waśnie o podział wyimaginowanych dochodów, pokrzyżowały plany o rodzinnym zespole. Bracia zacietrzewieni przestali się do siebie odzywać. Tylko najmłodszy, piąty brat, który miał dla nich komponować i pisać teksty, nigdy nie zrezygnował z marzeń o karierze muzyka. Szybko okazało się, że potrafi obsługiwać syntezator, a i głos ma nie zgorszy. Jego pierwszy hit inspirowany rodzinnymi doświadczeniami miał szanse zrobić karierę, jedna z wytwórni zaproponowała mu 2 tysiące za nagranie singla.  A więc udało mu się, teraz pokaże tym zgniłkom, braciom, gdzie ma współracę z nimi, nie dali mu wtedy dojść do słowa, ale od początku uważał, że to on jako twórca i kompozytor powinien dostawać największą dolę.

Niestety stał się cud, który zniweczył jego plany. Ojciec trafił szóstkę w totka. Obiecał każdemu po milionie, w zamian za zakończenie waśni. Bo najważniejsza w rodzinie jest zgoda. Kochał swoich braci, szybko to sobie uświadomił. Zrozumiał jak bardzo za nimi tęsknił. Niestety kiedy przypomniał sobie tekst pierwszego singla, na który podpisał kontrakt, pojął że nigdy nie będzie go mógł nagrać.

Czasami przy uroczystej rodzinnej kolacji (kaczka po pekińsku, owoce morza, jesiotr w kawiorze, dąperinią) chłopaki pobrzękują coś na swych wypasionych Fenderach i Ibanezach. Nie ma co kryć bardzo to marne. Wiadomo artysta syty nie ma nic do powiedzenia. A przecież jeszcze tak niedawno ich najmłodszy brat, jako artysta głodny o wiele bardziej płodny, począł takie oto dzieło:

z rodziną na zdjęciu

Znów za dużo wypiłeś,

Na spotkaniu z rodziną

Zamiast tortu i kawy

Pochłaniałeś wino

Chcieli tylko ci pomóc

Chcieli wyperswadować

Teścia wręcz nie pobiłeś

Musiał się w łazience chować

To co stało na stole

Matka płaczem zaniosła

Tyle naszykowała

A tu twoja riposta

Że nic nie zjesz, nie ruszysz

Co z rąk wyszło mamusi

Wujek z kaprawą nogą

Kaparami się krztusił

Stryju dostał po ryju

Potem ubliżałeś cioci

Taki właśnie mam relaks

Wstyd ci zawsze przynosić

ref

Tylko czemu? – pytasz mnie! -

Bardzo prosta sprawa

Takie z tobą mam życie

Horror nie zabawa.

Inne oglądam seriale

Innej słucham muzyki

Inne mam priorytety

Inne cieszą mnie wyniki

Inna przyszłość czeka mnie

I rodzina inna też

Ulubione mój zwierz

to poranny jeż

2

Pomyśl w końcu o przyszłości

Swoje ego odstaw w kąt

Nasze dzieci gdy dorosną

Musisz im zapewnić dom

Ja tam nie dostałem nic

Oprócz długów, komornika

Jeszcze im zapewniam byt

Nie podoba się, to znikam

Wszak że mają jeszcze ciebie

Taka jesteś matka-polka

Jaki ty masz Biznes-plan

Oprócz szóstki w toto-lolka

Ja tam żyje tu i teraz

I nie myślę sto lat wprzódy

A alkohol to mój relaks

Do kielicha lejcie wódy

Ref.

Tylko czemu? – pytasz mnie! -

Bardzo prosta sprawa

Takie z tobą mam życie

Horror nie zabawa.

Inne oglądam seriale

Innej słucham muzyki

Inne mam priorytety

Inne cieszą mnie wyniki

Inna przyszłość czeka mnie

I rodzina inna też

Ulubione moje zwierzę

to poranny jeż

3

W takim razie odchodzę

Perspektywy me zawężasz

Młoda jeszczem i piękna

Bogatego znajdę męża

Zatem o to chodziło.

Tyle wypić musiałem

By zrozumieć co nie tak

Z mą psychiką i ciałem.

A tu wszystko w porządku

Tylko biednie w kieszeni

Chociaż coś jeszcze brzęczy

Znowu piana się spieni

Łaska,  że jak w przysłowiu

Żona to nie rodzina

Szczęścia, pomyślności życzę

O miłości nie wspominaj

Ref

Tylko czemu? – pytasz mnie! -

Bardzo prosta sprawa

Takie z tobą mam życie

Horror nie zabawa.

Inne oglądam seriale

Innej słucham muzyki

Inne mam priorytety

Inne cieszą mnie wyniki

Inna przyszłość czeka mnie

I rodzina inna też

Ulubione moje zwierzę

to poranny jeż

muzyka instrumentalna

Chłop był postawny. Dwa metry wzrostu, sto parę kilo żywej wagi. Taki powinien budzić postrach, ale nie on. Nie miał w sobie tej siły przebicia. W ogóle słabo był silny. Jak by mu podkowę dali do zgniecenia, to nie miał szans. Ręce miał za delikatne. - Palce masz zbyt długie, takie kruche, jak artysta, do pianina, a nie do stosowania chwytów.  - rzekł mu trener od zapasów i podziękował za krótką współpracę. Dobrze czasem spotkać na swojej drodze takiego łebskiego człowieka. Rzeczywiście  gra na instrumencie, przychodziła mu z zadziwiającą lekkością. Już po roku wywijał na gitarze takie solówki, że spokojnie mógł zakładać rockującą kapelę. Ale nie on. Nie miał w sobie tej siły przebicia. Wstydził się prezentować swe umiejętności przed innymi. Mimo tej jego nieśmiałości w końcu i tak dostrzeżono jego talent. Jakaś sprzątaczka usłyszała gdy ćwiczył w piwnicy, pochwaliła się mleczarzowi, ten nazajutrz przyszedł wraz z kierowcą śmieciary posłuchać o czym kobiecina mówi. Kierowca na cb radio wywołał radiowca, i dalej już jego sława rozniosła się lawinowo.

Zaproszono go na casting do znanej kapeli, której lider niestety z powodu migreny przedawkował aspirynę. I udzielał się obecnie w chórze anielskim. Nasz bohater idealnie nadawał się na frontmana metalowego bandu. Postawny, utalentowany, wystarczyło żeby dobrze zaryczał, aby porwać publikę. Niestety, zapomniałem dodać że zamiast basu a’la Zborowski, on piszczał jak wykastrowany kogut.

Wstęp do jego własnej kompozycji, jak i riffy bardzo spodobały się chłopakom z kapeli, ale kiedy spróbował zaśpiewać pierwsze słowa przygotowanej piosenki, wszyscy buchnęli śmiechem. Z wściekłością zgniótł kartkę, na której miał zapisany tekst, a wierzcie mi, że gdyby to była podkowa to zgniótł by ją identycznie, i cisną nią do kosza, po czym wybiegł, i tyle go widzieli. I słuch o nim zaginął.

To był naprawdę rockujący utwór, utalentowanego muzyka. Lini melodycznej nikt nigdy nie widział, na szczęście kierowca śmieciarki przejrzał wyżej wspomniany kosz z nadzieją, że może kiedyś gościu jednak zostanie sławny, a wtedy on zarobi z milion na jego pierwszym rękopisie. Trochę się przeliczył. Postawiłem mu dwa piwa za historię i pogniecioną kartkę ze słowami piosenki. Oto ona:

Co powiedzieć?

1

Inni byli zawsze gdzieś

Gdzieś na końcu świata

I podzielić muszą się

Że samolot lata

Wieża Eifla jest wysoka

Cheops nie ma nosa

Gdy ich słucham mam dylemat

Lepszy sierp, czy kosa

ref

Taki problem ze mną jest

Że nie lubię gadać

W towarzystwie milczę wciąż

Nic nie opowiadam

2

Każdy swoją ma historię

Jeden potłukł się na schodach

Inni salmonellą struli

Gdzieś w afryce na lodach,

Ten wypadek widział straszny

przy goleniu zaciął syna

Ja rozważam kategorię

Szubienica, gilotyna

ref

Taki problem ze mną jest

Że nie lubię gadać

W towarzystwie milczę wciąż

Nic nie opowiadam

3

Bardzo lubią też się chwalić

Co posiedli za pieniądze

Ta ma szpilki Rafafali

A ja już myślami błądzę

Ten zakupił cztery drony

Ten inwazji plany

Ty to jesteś oskarżony

A ty już skazany

ref

Taki problem ze mną jest

Że nie lubię gadać

W towarzystwie milczę wciąż

Nic nie opowiadam

4

Wszyscy kochają zwierzęta

Mają kury, kozy, świnie,

Każda jedna z rodowodem

I wystąpić miała w kinie,

Z popisowym numerem

Skok przez płonącą obręcz

Rozważam: walkę na noże,

czy też może walka w ręcz

ref

Taki problem ze mną jest

Że nie lubię gadać

W towarzystwie milczę wciąż

Nic nie opowiadam

rock and roll o piłce

Polska dzisiaj ogra Niemcy, euforia wśród znajomych i kolegów. Ogólnie popadli wszyscy w stan uniesienia. Opanujcie się mówię. Ale wszyscy maja przeczucie. Że jesteśmy mocni jak nigdy, że u bukmachera najlepiej obstawić, że na pewno wygrają. - Ale ludzie – mówię im na spokojnie – Niemcy to mistrzowie świata. – Gadanie! - Polska dzisiaj wygra mecz.

Dobra nie mam ochoty się z wami kłócić. Idę do garażu gdzie chłopaki grają fajnego rock’and rolla. Mimo że nie zarabiają milionów i nie mają tak fajnych fryzur jak piłkarze, dobrze wiedzą jak podsumować ten ogólnonarodowy zapał:

Polska zagra dzisiaj mecz

Matka mi mówiła

Nie używaj brzydkich słów

Nie uzyskasz poważania

Pośród zacnych głów

Broń cię Boże

Gdy cię natchnie pospolity lud

Dziś widziałem nastolatki

co bluzgały jak z nut

Córka się o nie spytała

Córeczko kochana

te gówniary się panoszą

Ich  bezczelność znana

Ref:

Więc k… i ch…

I inne ciężkie słowa

Mimo propagandy

Polak wie jak się zachować

2

że pomoże kurwa w zdaniu

albo chój na pojednanie

to jedynie kiedy w piłkę

nasi mają spotkanie

naobiecywali nam

oto wielka Polska

nic nie zagrali

i choroba morska

bierze z oglądania

zdałoby się rzygać

bo wciskają gówno

zamiast wygrywać

Ref:

Więc k… i ch…

I inne ciężkie słowa

Mimo propagandy

Polak wie jak się zachować

3

wykiwali wszystkich

i to nie za darmo

sto euro dla patriotów

dwieście dla idiotów

trener znowu dowcip

chój się zna na zmianach

stoi i oczyma świeci

Euro to nie dla nas

parę czteropaków

zimnych piw kupiłem

miał być piękny wieczór

się tylko wkurwiłem

bluzgam na całego

wszyscy mówią: spokój

ostatni raz to oglądam

gówna mam już dosyć

Ref:

Więc k… i ch…

I inne ciężkie słowa

Mimo propagandy

Polak wie jak się zachować

4

po czterdziestce myślą

wciąż będą emocje

lecz cię tylko wszystko wnerwia

i zaliczasz offside

wypalony jestem

 w piłki nożnej stylu

nie oglądam córciu

bogatych gorylów

co złote łańcuchy

fryzury wybitne

kopnąć nie potrafią

ustawieni sprytnie

Ref:

Więc k… i ch…

I inne ciężkie słowa

Mimo propagandy

Polak wie jak się zachować

5

 po to dziś pisałem

żeby dać se ujście

matko mnie nie ograniczaj

w kurwów, chójów pójście.

Bo nabluzgać muszę

Niech się młodzież cieszy

córki nie nauczę

lecz sam mogę zgrzeszyć.

Ref:

Więc k… i ch…

I inne ciężkie słowa

Mimo propagandy

Polak wie jak się zachować

disco polo referndum

Kiedyś Kwaśniewski do kampanii wyborczej zatrudnił zespół Top One. Taką starą polską kapelę Disco Polo, żeby mu wyśpiewali „Olek Olek poszlim w Polen”. On wygrał, oni za chałturę wzięli dobre pieniądze i wszyscy byli zadowoleni. Gorzej z tymi którzy uwierzyli w politykę. Że to na poważnie trzeba brać, że to jakieś ideały propagować, że razem będziemy tworzyć i zmieniać. Ci odbili się od ściany i spadli na twarz, na progu biura interesantów dla bezrobotnych. Ich idee nie wystarczyły do tego aby otrzymać zasiłek od państwa.

Olek miał już doświadczenie. Wiedział, że trzeba traktować to z przymrużeniem oka.  Jakiś głupi tekst, jakaś dziecinna muzyka. Nie żebym miał coś przeciwko fanom disco polo, ale wiadomo, kto tego słucha ten z wiochy. Ci wszyscy co tak myśleli, popłynęli. Tylko człowiek ze wsi, zna naprawdę życie. Mówi prostym polskim językiem. Wprost godo co go bawi, czego potrzebuje, a co go wkurwia.  Proste żądania, to odzew musi być prosty.

I do tego wiadomo, nikt nie chce wiedzieć jak w polityce jest naprawdę. Tylko piękne obrazki.

Dlatego gdy chłopaki z myślą o tym by zarobić grube pieniądze na piosence reklamującej wybory referendalne, przedstawili swój disco-polowy numer, wszystkim głównym partiom w tym kraju, zdziwili się dostając od nich odpowiedzi odmowne. Szybko zrozumieli, że ważne są tylko zabawy i konieczności. Śpiewać, żeby kogoś wkurwiać nie ma takiej potrzeby. Nikt za to nie chce płacić.

Taki numer, taki tekst. Top One może czyścić artystom buty. Niestety piosenka mimo świetnej aranżacji na akordeon Weltmeister i dwa syntezatory Hammond musiała trafić do kosza. Dobrze, że lubię szperać po koszach. Prawdziwy tekst o charakterze polityka ujęty w prostych słowach. Uratowany rarytas.Niestety muzykę możemy sobie tylko wyobrazić:

Dwie twarze

Ja i ty, ty i ja, straszny dramat

Chciałem wejść lecz przede mną brama

Od początku wiem kolego, co żeś gadał

Ty twierdziłeś bez problemu, że się nadam

1

Miałem cię za bliźniaka brata

Wyszła z tego gniewu armata

Oficjalnie powiedziałeś

że ci złoto zabrałem.

tyle lat ze sobą żylim

ty mi spod nóg zrywasz kilim

ja zachwiany nad twym foto

serce pytam wróg, czy kto to

odpowiedzieć nie potrafię

narysowałem żyrafę

ref: erendum, erendum góra

dziś opcja wygra która

lewa, prawa, centrum, szyja

wszystko jedno i tak żmija

2

Do mnie się uśmiechasz

Wśród obcych narzekasz

myślałem – przyjaciele

wspólnego nie wiele

mamy, ty  potrafisz oczernić

nie mam zamiaru być bierny

na twe straszne słowa

zdoi cię ma mleczna krowa

gazeta, jeszcze nie wiedziałeś

zbyt słabo mnie poznałeś

lecz ja robię w redakcji

korzystam z atrakcji

najpierw słucham rewelacji

potem robię ich na stacji

na szaro w wagonie

będą na pierwszej stronie

ref: erendum, erendum góra

dziś opcja wygra która

lewa, prawa, centrum, szyja

wszystko jedno i tak żmija

3

bogatych przytykasz

śmierć za dupę dotykasz

się obronić potrafię

datek dam na parafię

ksiądz prezesem jest loży

oto moi protektorzy

sędzia, szeryf, obrońca

doprowadzi do końca

nie chcę więcej afery

początek mojej kariery

bo jak się na to nie zgodzą

grubo sobie zaszkodzą

drugi etap mam

w złoty sedes sram

rzadko kto dobrze wyciera

dupsko samego premiera.

Temu jestem tu wygrany

Kolejny numer strzelamy.

Premier rudy na udzie

Preziowi zagra na dudzie

Tak:  dudu du du, dudu du du,

 du du du, dudu da.

ref: erendum, erendum góra

dziś opcja wygra która

lewa, prawa, centrum, szyja

wszystko jedno i tak żmija

4

Dziś wybrali, lecz nie ja

Taka moja konfesja

Mówi, że niedzielna praca

Zawsze w gówno się obraca

ref: erendum, erendum góra

dziś opcja wygra która

lewa, prawa, centrum, szyja

wszystko jedno i tak żmija

Muzyka industrial

Czasy, kiedy do tworzenia muzyki potrzeba było sprowadzać zza oceanu fortepian i wyburzać ścianę domu, aby go wstawić do salonu dawno minęły. Teraz można tworzyć na podręcznym laptopie. Jakieś mixy, bootlegi i bity, kawałki pocięte niczym ręka starego kryminalisty. Nie trzeba mieć wykształcenia muzycznego, wypracowanych godzin z instrumentem, nawet umiejętność czytania nut jest zbędna. Wystarczy chcieć.

Ten gościu był właśnie takim typem. Nie miał zielonego pojęcia o muzyce, za to do przedmiotów ścisłych łeb miał tęgi. Pewnego razu dokonał wiekopomnego odkrycia. Zauważył korelację pomiędzy układami równań, a budową utworów muzycznych. Pod odpowiednie działania zaczął podkładać na chybił trafił sekwencje muzyczne, a następnie wraz z przekształcaniem niewiadomych proporcjonalnie zamieniał też dźwięki. Okazało się, że kiedy dochodził wreszcie do rozwiązania, utwór jaki powstawał na podstawie jego działań choć na początku chaotyczny, w dalszej części charakteryzował się idealną harmonią, z finałem jakiego pozazdrościć mógłby mu sam Wagner. Tej muzyki, tak nie banalnej, naprawdę chciało się słuchać. Miał zamiar opatentować swoją metodę, aby inni muzycy, wypłacając mu oczywiście tantiemy, mogli z tej metody korzystać.

Niestety jak to się mówi „chój bombki strzelił”, w tym przypadku odbierać to można dosłownie. Jak to zwykle w takich przypadkach bywa nie poszło przez kobietę. Miała tam jakieś swoje ambicje. Jak to kobieta. Projektowanie ubrań było jej konikiem. Stwierdziła, że w tak ważnym momencie jego życia musi wykorzystać jej najlepszy projekt. Zielona marynara z wełnianymi frędzlami, ozdobiona kolorowymi bombkami bożonarodzeniowymi.

W urzędzie patentowym spoglądali na niego jak na dziwaka. Kazali mu czekać, konsolidując się nawzajem czy to szalony naukowiec, czy naukowo stwierdzony szaleniec. Znudzony oczekiwaniem oparł się o ścianę. Porcelanowe bombki zaczęły pękać sypiąc się z hukiem na posadzkę. Zażenowany schylił się aby pozbierać co większe skorupy. Ostre przedmioty w jego dłoniach zaniepokoiły strażników. Czyżby terrorysta pragnący wykraść patent bomby atomowej. Byli zawodowcami. Szybko obezwładnili delikwenta, poczym oddali go w ręce sprawiedliwości. Ręce owe dość długo trzymały go w swym uścisku. Wystarczająco długo by w przyszłości wybić mu z głowy odwiedzanie jakichkolwiek instytucji państwowych. Ze strachu postanowił się już tam nigdy nie pokazywać.

Pozostał po tym obiecującym muzyku tylko utwór testowy.

Marzenia

Właśnie skończyłem lutować

Opornik i kondensator

Ty wchodzisz bez pukania

 przebrana za aligator

uważaj bo strącisz ogonem

ogniwa galwaniczne

masz gdzieś moją robotę

pytasz czy wyglądasz ślicznie

ja szału przez ciebie dostanę

Bo moja praca to wszystko.

Mówisz: Marzenia się nie spełniają

ty za to będziesz modystką

nie rozumiesz mojej pracy

lecz potrafisz wytłumaczyć

Gdyby Adolf malował

jak Picasso czy Rubens

Świat nie musiał przechodzić

By przez najcięższą próbę

ref

Gdyby nie marzenia

świat by się nie zmieniał

2

Kiedy przychodzisz do mnie

Ubrana w pidżama party

Ja stopy ogrzewam ciepłem

Kondensatora opornikiem zwartym

Kimono i kapcie-pieski

Wszystko z jedwabnych nitek

Więc nie kładź stóp na szklanym stole

Bo faza odwali kitę!

Po co się tak angażujesz?

Lepiej  dotknij mych nóg

Nie wszystko jest do spełnienia.

Ty modowy piszesz blog.

nie rozumiesz mojej pracy

lecz potrafisz wytłumaczyć

Gdyby wiersze Robespierra

Były dobre jak Dantego

Wielu głów by nie ścięto

A i jego samego

Ref

Gdyby nie marzenia

świat by się nie zmieniał

3

Dzisiaj jesteś kolorowa

W pawie pióra obleczona

Wchodząc przytrzasnęłaś drzwiami

Swój perforowany stanik

I przeciągu narobiłaś

Pewnie nazwiesz mnie debilem

Ale nigdy nie dokończę

Swego perpetuum mobile

Wiecznie mi brakuje części

wciąż mam kłopot na katodzie

Tyś autorką jesteś bloga

 o współczesnej modzie

nie rozumiesz mojej pracy

lecz potrafisz wytłumaczyć

Taki jeden był lingwistom

Oppenheimer na nazwisko

Miast tłumaczyć moje słowa

Hiroszimę ugotował

Ref

Gdyby nie marzenia

świat by się nie zmieniał

4

 Ja lajkuje twego bloga

Znajomych zapraszam

Wiem czym grozi niespełnienie

Ta myśl mnie przeraża

Bo już wielu było takich

Ambitnych na siłę

Nie spełnili się w marzeniu

Przynieśli mogiłę

Ref

Gdyby nie marzenia

świat by się nie zmieniał