pijackie szanty

Tą historię poznałem znajdując dryfującą butelkę na kanale . Zakorkowana plastikowym korkiem od taniego wina, nie utonęła. Wewnątrz była kartka. Sucha. Plastikowe korki mają taką przewagę nad drewnianymi, że nigdy nie przemakają, są całkowicie odporne na wilgoć.

Ale nie o zaletach prefabrykatów miałem tu pisać, ale o artystach. Autor informacji, młody chłopak od dziecka miał talent muzyczny, a że mieszkał w mieście stoczniowym kochał morskie klimaty.

Coroczne spotkania podróżników i towarzyszące im koncerty szanty, które odbywały się w osiedlowym klubie, wywarły na niiego decydujący wpływ. Pewnie gdyby urodził się na wsi i pasł krowy, został by gwiazdą country. Ale on mieszkał w pobliżu huty, jego ojciec był wytapiaczem stali. Pewnie stwierdzicie, że z racji pochodzenia powinien zostać metalem.  Nic z tego. Jego dusza pragnęła morskich przygód, o których słyszał w domu kultury. Te magiczne chwile,  kiedy słuchał morskich opowieści, zdecydowały o jego dalszych losach.

Po podstawówce wybrał profil morski. TBO* Co dzień po szkole, biegł do baru blisko stoczni. - Dom kultury, a wraz z nim i festiwal podróżników, w czasach reformacji został zlikwidowany. - W barze spotykali się stoczniowcy po pracy. Wielu z nich było kiedyś marynarzami. Znali lepsze historie niż Melville i Verne razem wzięci. On aby mieć prawo przebywać wśród dorosłych, musiał zabawiać gości. A że głos miał dobry, umilał im czas śpiewając zasłyszane w dzieciństwie szanty.

Lubili go wszyscy, dlatego nikt nie żałował mu kolejki w zamian za wesołą piosenkę. Coraz częściej miał problemy z trafieniem do domu, tak był napruty. Jego młody, dojrzewający organizm, mordowany codziennie alkoholem zaczął odmawiać posłuszeństwa. Najpierw tak jak wszystkim bywalcom baru padło mu na wzrok. Spawacze sądzili, że to efekt patrzenia w żarzącą elektrodę. Malarze, że to wpływ trujących oparów. Nikt nie podejrzewał właściciela baru, który aby lepiej zarobić, chrzcił alkohol . Po pięciu latach technikum był ślepy jak kret. Z tego powodu odrzucono jego podanie do WSM**.

Marzenia o byciu Kapitanem prysły. Po TBO przyjmowali jedynie na pracownika w stoczni. Dobre i to. Blisko statków, blisko ludzi morza, blisko baru. Co prawda nie walczysz ze sztormem ani białym wielorybem, ale zawsze to jakaś namiastka.

Niestety po dwóch latach stocznia podobnie jak i jego wątroba padła. Dostał wysoką odprawę i skierowanie do sanatorium. Ale w szpitalnych murach się męczył, potem w domu umierał, duch przygody wyciągał go z łóżka.  Ciągnęło do kolegów. Do morskiej braci.

Część z nich korzystając z otrzymanych pieniędzy, wciąż spotykała się w okolicach głównej bramy. Przy butelce obmyślali plany na przyszłość. Pieniądze z odpraw się kończyły, trunki były coraz gorszego gatunku. Kiedy wydobrzał na tyle aby dotrzeć do bramy o własnych siłach pili już najgorsze ścierwo.

Nikt z nich nie miał jakiś konkretnych planów, ale co do jego przyszłości, wszyscy byli zgodni: Powinien śpiewać. Spróbować sił na jakimś festiwalu. Tym bardziej, że artyści powracali do łask.

Słysząc o jego problemach zdrowotnych, szybko wymyślili  sposób na dokuczające mu dolegliwości. - Pij to olej z wątroby rekina. W kilka dni cię zregeneruje.  – mówili, podając butelkę gęstego, żółtawego płynu . Lecz zamiast podziałać na wątrobę, wypaliło mu gardło

Jeden stwierdził, że ma zdolności menadżerskie i poprowadzi mu karierę. Drugi zakładał już wytwórnię płytową, która wytłoczy jego płyty. Największy z nich zaoferował się jako ochroniarz.  Ale co z gardłem? I na to znalazł się sposób.

- Napar z pałki wodnej. – Przełyk po nim twardnieje niczym jej łodyga, powstaje solidna rura przez którą można oddychać nurkując. Będziesz miał krtań jak dzwon Car-kołokoł. Najmocniejszy na świecie.

Trudno nie przyznać im racji. Cała szyja spuchła do niewiarygodnej wielkości, ale żadnego dźwięku z siebie już nie wydobył. Napar wypalił struny głosowe i pojawiły się problemy z oddychaniem.

Dopiero później wyczytał, że dzwon  Car-kołokoł choć największy, pękł przed wyciągnięciem go z dołu odlewniczego.

Nie dość, że przepadła kariera, to zaprzepaścił marzenia przyjaciół. Ciężko było żyć z takim brzemieniem.

Całe życie wiązał z wodą, dlatego śmierć również powinna być z nią związana. Postanowił się utopić skacząc z nieczynnej pochylni. Przyszło mu to z łatwością, gdyż nigdy nie nauczył się pływać. Wcześniej wrzucił w zatkanej butelce swoją historię i własny tekst piosenki, która miała rozpocząć jego karierę.

*TBO –Technikum Budowy Okrętów, szkoła sąsiadująca ze Stocznią Szczecińską.

**WSM – Wyższa Szkoła Morska

          Dzwon Car-kołokoł


Pijackie szanty

1

Czego się bracie napijesz

Jest rum, szkocka i brandy

Przestań babskie hasła nawijać

że trzeźwym być jest trendy

Lepiej postaw kolejkę załodze

która do picia się rwie

kamraci w biedzie i w trwodze

To pijesz kurwa czy nie

2

To nasz atrakcyjny bulwar

I blask Latarni morskiej

Stoi pod nią Mary Kurwa

Wydoi cię nim zdejmiesz spodnie

Lepiej postaw chłopcom z pokładu

Którzy do picia się rwą

Nadstawią za ciebie zadu

To pijesz kurwa czy No!

3

Marynarz wie o tęsknocie

I myśl o żonie go trapi

Ty załatw te sprawy  w kącie

Nie prowadź niewiasty po trapie

Lepiej postaw dziś bosmanowi

Od tego nie zachorujesz

Widzisz, że chłopaki są zdrowi

To pijesz kurwa czy trujesz?

4

Wiedz, że na statku pani

To pech, nieszczęście i zdrada

Biblijny Jonasz w otchłani

Czy Moby Dick dla Ahaba

Dlatego trzymaj z tym chórem

Trza ich napoić jak gości

Staną za tobą murem

To pijesz kurwa Czy pościsz?

5

Oto pijackie szanty

Jedynie mężczyzna na start

Kolumb, Vasco, Magellan

Żadna Amelia Earhart

Dlatego  z ekipą trzymaj

kolejną kolejkę postaw

Zrobią za ciebie syna

Ty nie pij już, lepiej odstaw.